NURETTİN DOĞAN

Ey virüs, bizi iyice sarstığın ve kendimize getirdiğin için teşekkürler.

Bize, içinde yaşadığımız memleketin ve dünyanın hiçbir garantisinin olmadığınıfarkettirdiğin teşekkürler..

Bizleri bir araya getiren, birleştiren virüs!

Meşguliyetin içinde nasıl kaybolduğumuzu gösterdiğin için,

TV’lerde bile birazda olsa normal haberlere döndürdüğün için,

Bütün problemlerimizi bir kenara bırakmamızı sağladığın için teşekkürler..

Çok önemli olduğunu sandığımız şeylerin değil, “GERÇEKTE NELERİN DEĞERLİ OLDUĞUNU” hatırlattığın için teşekkürler..

“MEMLEKETİMİZE veDÜNYAMIZA SAHİP ÇIKMAK”zorunda bıraktığın için teşekkürler..

Yaşattığın “KORKULAR” için teşekkürler..

Gösteriş, riya, iki yüzlülük, inancımız gibi yaşamamak, tüketim topluluğu olmak ve bencillikgibi küresel bir hastalığımızı yüzümüze çarptığın için teşekkürler..

Problemlerimizi sevgiyle ve toplumun desteğiyle nasıl kucaklamamız gerektiğine mecbur ettiğin için teşekkürler..

Bize insanlığımızı ve değerlerimizi hatırlattığın için.

Bu virüs bizim aramızda - içimizde, azrail gibi, ecel gibi.

Herkes ölümü ensesinde hissediyor.

Sıra kimde hiç mi hiç belli değil.

Corona virüsü ilebelki de ilk defa hepimizdünya çapında aynı imtihandangeçiyoruz.

Üstelik bizleri bütün ayrılık, gayrılıklarımıza rağmen birleştiren bir imtihanla..

Tüm insanlığa küresel bir ders verdiğin için teşekkürler.

Hepimiz aynı dünyada yani aynı gemideyiz ve birbirimize karşı sorumluyuz.

Hepimizi birbirimizden ayıran bu virüs; hepimizde ortak bir bilinç ve ortak bir duyarlılıkta birleştirdi gibi!.

Bu virüsün bulaşması için "insan" olmanız yeterli!

Corona'nın, küreselleşmiş bu dünyada ülkeleri nasıl iptal ettiğini, sınırları nasıl kaldırdığını! İnsanları bütün dünyadaevlerine nasıl kapadığını, yurtiçi - yurtdışı herşeyin nasıl durduğunu ve daha da önemlisi "insan insana teması" nasıl tehlikeli bir hâle getirdiğini görüyoruz.

Artık sadece insansız hava araçlarına değil, öğrencisiz okullara.

İnsansız işyerlerine, sokak, cadde, park ve spor tesislerine alışacağız artık!.

Ne öğretti bize bu virüs belası?

Temizliğin önemini öğretti.

Yemek öncesi el yıkamanınne kadar önemli olduğunu öğretti.

Özellikle de insan olmayı, iyilik etmeyi öğretti!

Öyleyse ne yapmalıyız? Kendimizi sorgulama vaktimiz gelmedi mi? Herkes başını iki  eli arasına alıp düşünmeli artık. Nasılsa iş yok, güç yok, dışarı çıkmak yok.

Demekki iyi insan olmak da bizim elimizde!

Hayatın kısa olduğunu, boş olduğunu, dünyanın yalan olduğunu anlamalıyız.

Öbür tarafa hiçbir şeyi götüremeyeceğini anlamalıyız.

Bu virüsün aracılıyla bizlere bir uyarı yok mu?

“SİZİN ŞER BİLDİKLERİNİZDE HAYIR, HAYIR BİLDİKLERİNİZDE ŞER VARDIR!”

Bir panik başladı ki:

Halk marketlerde makarna, pirinç, un, şeker ne varsa yağmalandı.

Fırsatçı, çıkarcı, kayırmacı, yağmacı kültürü yaşam rehberimiz olduğu için şaşırmadık!.

Bu virüs, içimizi dışımıza çıkardı ve her  şeyi yağmaladık.

Hani biz korkusuz insanlardık?Ne korkarmışız meğer!

O minnacık virüs tüm düzenleri ezdi geçti.

Coronavirüsden çıkarmamız gereken dersler o kadar çok ki!..

Artık yeni bir yaşama hazır olalım.

Çünkü hiçbir şey artık eskisi gibi olmayacak!...