Nizamettin Şereflier

Terörle yaşamak bu milletin kaderi olmamalıydı ama maalesef son otuz yıldır bu yaşam kaderimiz oldu. Her olaydan sonra hamasi nutuklar… Sonuç nafile. Heyhat boşa giden, heder olan hayatlar. Kaybolan maddi kaynaktan da bahsetmek istemiyorum.

Her gün on onbeş kişiyi PKK teröründe kaybetmeyi kanıksar hale geldik. Azar azar olan duruma ne güzel alıştık. Niçin çözüm üretemiyoruz anlamış da değilim? Bize ne oldu Allah aşkına?

Gerçekle oyun sanki birbirine girmiş gibi. Etrafımızda olup bitenleri, bir filmi izler gibi izliyoruz. Ta ki bir olay başımıza geldiğinde gerçekle yüzleşip, bu gerçekmiş diyoruz. Yani bir yakınımızı teröre kurban verince tepki göstermeye, harekete geçmeye başlıyoruz. Yoksa bana ne, benden sonrası tufan mantığı.

Bu milleti bu kadar duyarsız yapan, çözümü başkalarına bırakan mantık ne acaba? Neden birlikte hareket edemez olduk? Niçin reflekslerimiz yok oldu?

Son günlerde bir söz aldı başını gidiyor. Her olaydan sonra milletimizi itidalli, sağduyulu olmaya davet ediyoruz. Eyvallah sağduyulu olalım… İtidalli olalım…

Ben bu sözü otuz yıldır dinliyorum. İtidal bizden ağırbaşlılık bizden, üç beş gün geçtikten sonra zaten olay da unutulur, acı da unutulur, ta ki yeni bir olay olana kadar.

Bunları söylerken millet olarak ayağa kalkıp yakıp yıkalım demiyorum. İtidali elden bırakmayalım ama çözümün de peşinden koşalım diyorum.

Ne yapılacaksa bir an önce yapalım. Malum odaklar bizi, hızla bir iç savaşa sürükleme peşindeler. Bosna’ da, Irak’ta, Suriye’de ne yaptılarsa, bizde de aynısını yapmak istiyorlar. Bu aymazlıktan bir an önce uyanalım.

Kürdü Türkü ne yapıp edip, bu anlamsız terör savaşını bitirmek için var gücümüzle çalışalım. Yoksa bu ateş bu topraklarda yaşayan herkesi yakacaktır.

Bin yıldır bu topraklarda beraber yaşayan bu iki millete ne oldu? Osmanlıda hiçbir sorun yokken bu gün neden bu hale gelindi?

Acaba diyorum bu sorunu yaratan devlet yapımız mı? Biz Cumhuriyeti kurarken Osmanlıdaki yapıyı mı bozduk? Gelin vatandaş olarak her şeyi tartışalım, doğru nedir diye araştıralım, bir açıdan bakmayalım. Bu kardeş kavgasının bitmesi için devlet-millet bir olalım.

Bu sorunu çözmek istiyorsak eğer; Silahlı mücadele, demokrasi ve insan hakları ötelenmeden yapılmalı, halkla terörist birbirinden ayrılmalıdır. Halka terörist muamelesi yapılmamalı, kazanılmaya çalışılmalıdır. PKK terör örgütünün insan kaynağı yok edilmeli, dağa çıkışların önü kesilmelidir. Bu arada bireyi öne alan, “demokratik bir anayasanın” yapımına da bir an önce hız verilmelidir.

Türk- Kürt Kanaat önderlerini, Akademisyenleri, Hukukçuları, STK Başkanlarını kısacası iktidarı muhalefeti herkesi çözümün etrafında birleşmeye davet ediyorum.

Bunu söylerken, bazılarının kan akarken çözüm mü olur dediklerini duyar gibiyim. Başka şansımız yok, silahlı mücadele devam edecek amma barışı, kardeşliği, bütünlüğü sağlayacak adımları devlet-millet olarak bir an önce atmak zorundayız. Kanı kanla yıkayamayız, kanı ancak herkesin ortak payda da buluştuğu, barış ortamı durduracaktır.

 Nizamettin Şereflier

27.08.2012 / Aktarım anında Bu Yazı 730 kez okundu