Nizamettin Şereflier

28 Şubat Yargı sürecinin başlamasına vesile olan Has Partiye ve onun Lideri Numan Kurtulmuş’a, millet olarak ne kadar teşekkür etsek azdır. Tabii ki, Anayasa oylamasında evet diyenleri de unutmamak lazım. Toplum hafızasında derin izler bırakan, 28 Şubat süreci mutlaka araştırılmalı, soruşturulmalıdır. Ne için, kim için yapılmıştır? Kimler kotarmıştır? Gerçek amaçları neydi?

Görüntüde irticayla mücadeleymiş gibi görünse de işin aslı öyle değildi. Dış mihrakların iç işbirlikçileriyle birlikte kotardığı buz gibi bir darbeydi. Bazılarının dediği gibi post most bir darbe değildi.

O gün iktidarda olan Refah-Yol hükümetinin uyguladığı ekonomik politikalar birilerini fena korkutmuştu. Rahmetli Erbakan’ın iktidara gelir gelmez uygulamaya koyduğu önemli iki icraatı olmuştu. Neydi o iki icraat dersek? 

Birincisi havuz sistemi, ikincisi ise denk bütçe yapılmasıydı. Bu iki icraat birileri için kabul edilemez bir durumdu. Türkiye Refah-Yol iktidarına kadar, “Küresel Sermayenin” istediği gibi at oynattığı, istedikleri zaman kriz çıkartabildikleri, krizler sebebiyle de rahatça soyalabildikleri bir ülkeydi. “Küresel Sermaye” ve onun işbirlikçilerinin çanına ot tıkayacak bu icraatlara müsaade edilemezdi, zaten de müsaade edilmedi.

28 Şubat darbesinden sonra iktidara gelen” Mesut Yılmaz” hükümetinin, ülkeye neler yaptığını gün gibi hatırlıyoruz. “İrticayla mücadele” ediyoruz diye, Türk Milletinin bütün değerlerine topyekûn saldırı başlamıştı. Bütün dinamik güçler harekete geçirilmişti. Kızlarımız üniversite kapılarında kalmıştı. Tam bir cadı avı başlamıştı. Dünya “Türk Milletine” dar edilmeye karar verilmişti bir kere.

Ama işin aslı öyle değildi. “İrticayla mücadele”, oynan oyunu kapatmak için ortaya konan tezgâhtan başka bir şey değildi. Refah-Yol iktidarının millet için ortaya koyduğu bütün ekonomik uygulamalar ortadan kaldırılmıştı. Batırılan bankalar kanalıyla Türk milletinin “elli milyar dolar” gibi bir parası buhar olmuştu. Bildiğiniz gibi 28 Şubat sürecinin arkasından, 2001 ekonomik krizi gelmişti. Yine “Türk Milleti” bir gece de yüzde elli nasıl fakirleşivermişti?

Neymiş efendim? Cumhurbaşkanı Anayasa kitapçığını fırlattığı için kriz çıkmıştı. Kim inanır buna, zaten kriz gümbür gümbür geliyordu. Çünkü “Batırılan Bankaları” tekrar fonlamak için, hazinenin içi boşaltılmıştı. Sahiden bu paralar nereye gitti? İnşallah Savcılarımız, bu paraların akıbetinin ne olduğunu, derinlemesine araştıracaktır. 

28 Şubat süreci, Türk milletini hem ekonomik hem ruhsal çöküntüye uğrattı. Bütçenin faiz fazlası verebilmesi için, yıllarca kemer sıkmak zorunda kaldı. “Küresel Sermayenin” adamı Kemal Derviş’in uygulamaya koyduğu ekonomik model, milleti kuruttu, bitirdi. 

Küresel Sermaye bir defa daha başarmıştı.1980 krizi, 1995 krizi, 2001 krizi sanki krizler kaderimiz olmuştu. Kâh Kriz sonrası askeri darbe, kâh kriz öncesi askeri darbe. Türkiye’yi soymak için ne güzel tezgâh ama?

Şimdi anladık mı 28 Şubatların, 12 Eylüllerin niye yapıldığını?.....

22.07.2012 / Aktarım anında Bu Yazı 583 kez okundu