Nizamettin Şereflier

Bir 24 Kasım daha geldi; ne mutlu bizlere ki, bir gün de olsa yine öğretmenlerimizi hatırlayacağız. Okullarda, çocuklarımız ve velilerimiz öğretmenlerine çiçekler ve çeşitli hediyeler verecekler; yazılı basınımızda, öğretmenlerimizi bir günlükte olsa övücü yazılar yazılacak; değişik televizyon kanallarında öğretmenlerimize ayrılan yayınlar yapılacaktır. Devletimizin çeşitli kademelerinde hocalarımızı hatırlayıcı programlar tertip edilip; günün anlam ve önemine dair konuşmalar yapılacaktır. Nihayetinde bir gün böyle gelip geçecektir.

25 Kasım sabahında dün unutulup, hayat öğretmenler için kaldığı yerden devam edecektir. Hiç kimse bir daha ki 24 Kasıma kadar, öğretmenleri ve öğretmenler gününü anımsamayacaktır.

Atatürk öğretmenlerimiz için; “Milletleri kurtaranlar yalnız ve ancak öğretmenlerdir. Öğretmenden, eğiticiden mahrum bir millet, henüz millet namını almak yeteneğini elde edememiştir. Ona basit bir kütle denir, millet denmez” demiş, aynı meyanda başka bir konuşmasında; “Öğretmenler; Yeni nesli, Cumhuriyetin fedakâr öğretmen ve eğitimcilerini, sizler yetiştireceksiniz ve yeni nesil sizlerin eseri olacaktır” demiştir.

Geleceğimizi yetiştirecek bir kadronun, sadece bir gün hatırlanıp sonra unutulması ne kadar doğrudur takdirleri siz okurlarıma bırakıyorum. Bu öğretmenlerimiz nasıl yaşar, ekonomik durumları nedir, ne yer ne içer hiç sorduk mu?

Bir öğretmenin olmazsa olmazı, kitapları ve öğrencileridir. Günümüzde bir öğretmenimiz ayda kaç kitap alabiliyor, kaç gazete ve dergiye abone olabiliyor, hiç araştıranımız oldu mu acaba? Olduğunu zannetmiyorum ama devletin memurlara ne maaş verdiğini iyi bilen birisi olarak, öğretmenlerimizin günümüzde aldığı maaşla ancak geçinebildiklerini çok iyi tahmin edebiliyorum.

Bir öğretmenin kendini geliştirebilmesi için, devamlı okuma ve araştırma yapması lazımdır. Günümüz de bu maaşlarla kaç öğretmen bunu yapabiliyor dersek; herhalde yok denecek kadar azdır. Bilemiyorum ama herhalde bazı çok özel dershane hocalarımızın dışında, bütün öğretmenlerimizin durumu çok da farklı değildir.

Eğer Türkiye’yi güçlü bir ülke kılmak istiyorsak, iyi yetişmiş nesillere ihtiyacımız vardır. Geleceğimizi kuracak sağlam nesilleri, güçlü bir eğitim kadrosu sayesinde yetiştirebiliriz. Eğer böyle bir kadro kuramazsak; eğitimdeki perişan hallerimiz biteviye devam edecektir.

Geçim derdine düşmüş bir öğretmenimiz, bir öğrencisine ne verebilir ki? Böyle bir öğretmen, ya bir ek iş, ya da zengin birinin çocuğuna ders verme peşine düşecektir.

Bilindiği gibi bileşik kaplar misali eğitim geliri, gelir de eğitimi etkilemektedir. Özellikle “Sayın Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’dan” eğitime ayrılan payın daha da arttırılmasını, hasseden rica ediyorum. Başbakanımızın, “biz şu an bütçeden en çok payı eğitime ayırıyoruz” dediğini duyar gibiyim ama ülkemiz için bütçeden eğitim ve araştırmaya ayrılan payın, imkânlar ölçüsünde daha da artırılması kayıp değil kazanç olacaktır.

Geçmiş yıllarda “Askeri” ve “Hâkim” sınıflarına yapılan zamlar, diğer dallardaki personellere yapılmadı. Belki sağlık dalındaki personellerin özlük hakları bir nebze düzeltildi ama eğitimciler ve diğer memur sınıfları unutuldu.

Sayın Başbakanım, dershaneleri kapatma projeniz olduğunu ve en kısa zamanda uygulamaya koyacağınızı biliyorum. Velilerimizin yıllardır dershanelere akan paralarının, özellikle öğretmenlerimize aktarılması, okullarımızdaki eğitimin kalitesini artıracaktır.

Ayrıca öğretmenlerimizin kitap ve benzeri araç ve gereçleri alabileceği, alanıyla ilgili araştırma ve geliştirme yapabileceği aylık bir ödeneğin oluşturulması, öğretmenlerimizin verimini daha da yükseltecektir.

Kısacası; öğretmenlerimizi devlet ve millet olarak sadece 24 Kasımlarda değil, yıl boyunca her gün hatırlayalım. Onları güçlü kılalım ki, bizler de güçlenelim. Umuyorum ki, bu dileklerim temennide kalmayıp uygulamaya geçecektir. Ayrıca tüm öğretmenlerimizin “öğretmenler gününü” en içten dileklerimle kutlar, sağlık ve esenlikler dilerim. Kalın sağlıcakla!

 Nizamettin Şereflier

23.11.2013 / Aktarım anında Bu Yazı 1664 kez okundu