Hasan Uğur Epirden

Her şey o’nun önderliğinde “Voleybolun Unutulmazları”na 2015 ocak ayında aramızdan ebediyete intikal eden sembollerimizin tanıtımı ile başladı…

Daha sonra yaşayan kişilere, yani “Biz Takımı”na geçildi… 
Toplam tam 407 kişiyi yayınladı…

Bundan sonra da 300 kişi yayın sırasını onun elinde sabırsızlıkla bekliyor…

O’nun deyişine göre de büyük bir aksilik olmaz ise, “Biz Takımı” yayını 2018 başlarında tamamlanacak…

Hayalleri harmanlayıp, gerçeğe dönüştürme becerisi, hele böylesine zor, ulvi, tarihe kazınacak dev projede sevda, şevkat, zaman, araştırma, emek ve tüm bunların yanında kuyum terazisi gibi hassaslık isteyen bir özveri…

İşte canımız Gülnur Görgün‘ün ortaya koyduğu bu…

Siz deyin “Çılgınlık”, ben diyeyim “Ahde vefa ve aile aşkı”…

Bu çalışmaya başladığı ilk günden beri pek çok kişi ondan bu çalışmasını sonunda bir kitaba dönüştürüp ölümsüzleştirmesini istemekteydi…

Şimdi çıtayı yükselten Gülnur, voleyboldan en iyi öğrendiğini fırsat buldukça vurguladığı şeyi: “Biz olmayı, takım olmayı, birlikte sevinmeyi ve paylaşmayı” bizlere aşılamaya çalışıyor…

“VOLEYBOLUN UNUTULMAZLARI”nı sığdıramayacağı, kitabın ötesinde bir ansiklopediye dönüştürme düşüncesinde… Şöyle kallavi ve tam 4 ciltlik bir ansiklopedi…

“Bu ansiklopedi derlenecek, toparlanacak, sponsor marifetiyle basılacak.
Daha sonra cüssesine göre pek de fahiş olmayan bir fiyatla satılacak.
Ve o satıştan elde edilecek tüm gelir; Türkiye Voleybol Vakfı’na şartlı bağış olarak bağışlanacak.” diyor Gülnur...

“Şartlı Bağış”ı “Voleybolun Unutulmazları”ndan gelen bağışın, günün birinde yapılacak “Digital Voleybol Müzesi”nin ilk tuğlasının olması…

Çünkü işte o zaman “Voleybolun Unutulmazları”nın gerçekten ölümsüz olacağına inanıyor… Tabii ki böylelikle, bundan araştırma yapanlar, akademisyenler, spor tarihi alanında çalışmalar yapan gençler yararlanacak, gelecek kuşaklara aktarılacak…

Bu projeye tabii ki Voleybol Federasyonu, Voleybol Vakfı, Kulüpler ve diğer voleybolla ilgili tüm kurum ve kuruluşların birlikte sahip çıkması ve desteklemesi gerekiyor…

Ve gerisini şöyle sıralıyor Gülnur:
“Evet hayal ötesi geliyor biliyorum ama tüm gerçekleştirilen şeyler önce bir hayal ile başlamadı mı?
Hayalimdeki Voleybol Müzesi için öyle çok kocaman bir alan gerektiğini düşünmüyorum. (En küçük haliyle içi içe geçmiş toplam 3-4 oda/salon.)
1- VOLEYBOL MÜZESİ
Voleybol tarihi/gelişimi ve Voleybolun Unutulmazları ile ilgili tüm bilgi/belge ve fotoğrafların yüklendiği dokunmatik/digital dikey ve yatay ekranlar. 
Önemli, iz bırakan fotoğraflar/maç görüntüleri/bir kaç kupa vb
2-VOLEYBOL KÜTÜPHANESİ:
Ülkemizde/dünyada bugüne kadar çıkmış voleybol kitap/dergilerini barındıran basılı/digital ve kütüphane 
3-VOLEYBOL SEMİNER ALANI/CAFE:
Küçük toplantı/buluşma ve bilgi aktarımı/paylaşımı için seminer alanı.
İşte benden bu kadar…
Ayyy pardon hepsi bu değil. Bir de WEB sitesi var planlarımda. 
“Voleybolun Unutulmazları” WEB sitesi.
Alfabetik olarak herkesin sıralandığı.
İlgili kişiye tıkladığında: Özgeçmiş-Fotoğraf-Video-Yayın-Anı vb… kolaylıkla ulaşabilen ve herkese açık olabilecek bir site…”

İşte Gülnur‘un hayal ettiğini tevazuyla paylaşttığı devasa proje…
“Eğer günün birinde gerçek olursa ‘Voleybola olan vefa borcumu‘ işte o gün ödemiş sayacağım kendimi.” diye yumuşacık, sımsıcak da noktayı koyuyor…

Valla iyi ki varsın canım Gülnur…

İçimin daraldığı, yüreğimin sevgi erozyonunda debelendiği günümüzde beni heyecanlandırdın, umutlandırdın, nefesime oksijen kattın, yaşam serumum oldun…

Voleybol ailemiz seninle daha bir güzel ve sıcak…

Sevgi saygı ve dostlukların yok olmaya, ahde vefanın unutulmaya yüz tuttuğu günümüzde buna gerçekten çok ihtiyacımız vardı…

“YÜCO”yu hayattan koparmamak için başlattığın, bizi kenetleyen seferberlik sonrası zaten

“İkonumuz” olmuştun !…

Sağ ol ve daima böyle var ol !…

HAYALLERDEN GERÇEKLERE NASIL KOŞULUR, DERS VERİYORSUN HEPİMİZE…