Fatma Madi Babuşçu

Bir tutkunun peşinden 50  yıl gitmek,  gidebilmek   hiç  kolay olmasa gerek!  Yola çıktığınızda var olan pek çok  rakibiniz ya tarihin tozlu raflarında yerini almış  ya el değiştirmiş  ya birleşmişler ya da düşe kalka bu günlere  gelebilmişken,  sizin, ilk gün koyduğunuz hedeften  hiç şaşmadan başarılarla dolu 50 yılı geride bırakmanız tek kelimeyle muhteşemdir!

Evet bahsettiğim Eczacıbaşı Spor Kulubü’nden  başkası  değildir.  1966’da kurulmuş,  1967’de federasyona  üye olmuş,  1968’de İstanbul ligine katılmış ve  voleybolun yanında erkek basketbolu ve masa tenisiyle de ülke sporuna büyük katkılar sağlamış Eczacıbaşı Spor Kulübü 1992’de önce erkek basketbol takımı  ve 1996’da da erkek voleybol takımını kapatarak sadece bayan voleyboluna yoğunlaşmış oldu.

Şakir  Eczacıbaşı’nın voleybol  tutkusuyla çıkılan bu yolda, Cengiz Göllü’nün şefliğinde ilerlemiş, yokluklarındaysa Onlar’ın  ışıklarıyla bu güne gelmiş bir kulüp Eczacıbaşı..

Geride kalan 50 yıl boyunca  özellikle Türk Bayan Voleyboluna sayısız oyuncu yetiştirmiş,  alt yapısından çıkan oyuncularıyla sadece kendine değil  rakiplerine de önemli katkılar sağlamıştır.

Tüm bunlara rağmen bu günse yaptığı yıldız transferlere bakarak, Eczacıbaşı’nın hâlâ devam eden oyuncu yetiştirme misyonunu eleştirmek haksızlık olur.

Bizler nedense hep buz dağının görünen yüzüyle ilgilenir, arkada o devasa buzulların nasıl oluştuğuna bakmayız.  Bu sadece voleybolla ilgili değildir aslında!  Genel olarak gözümüzün gördüğüyle yetiniriz ki o gördüğümüz de çoğu kez başkalarının görmemizi istedikleri şeylerdir.  Biraz tembellikten, biraz da karşımızdaki sunumu yapanın ihtişamından  “Acaba mı?”  sorusunu sormayız.  Bakınız mesela televizyon kanallarımız buna en iyi örnektir.  Birbirinden farkı olmayan yüzlerce program ve dizi film.. 

“Bunların hepsi aynı.Ben farklı bir şey istiyorum”   diyenimiz var mı ? Yok. Sormaya, sorgulamaya, araştırmaya tamamen kendimizi kapattığımız bu zamanlarda Eczacıbaşı’nın da  yıldır devam eden ve kendine görev edindiği  Türk voleyboluna  oyuncu yetiştirme misyonunu da  göremeyişimiz normaldir!

Ancak dediğim gibi bir de işin arka tarafında, mutfağında devam eden bir süreç var.  50  Yıldır  Kulübün ve Türk voleybolunun ayakta kalmasını sağlayan  bu süreçte önümüzde sezon  Mısra Aşçı  Eczacıbaşı A Takımına çıkarken,  Arelya Sarıyer Belediyesi’ne,   Çağla, Rida ve Dilara   Nilüfer Belediyesi’ne,  Janset, Buse Kara ve Yasemin Beşiktaş’a ve çifte lisansla  Selmin ve Aybüke  de Samsun’a kiralandılar. Böylece Eczacıbaşı Spor Kulübü sadece önümüzdeki sezon dokuz genç oyuncusunu kiralamış oldu.  Kiralama yöntemi oyuncuları kiralayan kulüpler kadar ve belki de daha çok oyuncuların işine yarıyor.  Bir ya da iki sezon oynayabildiklerinde neler yapabildiklerini, kendilerini ne kadar geliştirebildikleri ve ilerisi için ne yapabileceklerini gözlemlemenin yanı sıra bu süre sonunda hem Eczacıbaşı’na dönebiliyorlar hem de büyük takımların alt yapılarından satılan ve çoğu kez kaybolup giden  oyunculardan olmama fırsatı ellerine verilmiş olunuyor.

Ama bizle işin bu boyutunu hiç göremiyoruz, göremediğimiz birçok şey gibi…

Devamı Kalanlar, Gelenler ve Gidenler'de.