Fatma Madi Babuşçu

Daha Hızlı, Daha Hırslı

World Grand Prix’in ikinci ayağına A Milli Bayan Voleybol Takımı’mız  Japonya’yı iyi başlayıp, kötü devam ettiği  ama en son sayıyı alıp yendiği,  iki puan  da olsa çok önemli bir  galibiyetle başlamış oldu. 

 İlk sete fırtına gibi başladık, skorda  17/10 üstünlüğümüz var, biz bu seti aldık demeye kalmadı Japonya geldi yakaladı ve geçerek seti aldı.  Hızlı voleybol oynayan Tayland ve Japonya gibi takımlara karşı aynı şekilde oynayarak cevap veremezseniz  mağlubiyet kaçınılmaz oluyor.  Manşetler kötü gelince pasör de kötü pas atıyor,  ağır orta oyuncular bloğa çıkana kadar Japonya sayıyı almış, servis çizgisine doğru yürümeye başlamış oluyor.  Neyse ki Ferhat Akbaş bunu erken fark etti de ayakları ve elleri daha çabuk Özgenur’u  diğer maçlara göre daha erken oyuna aldı.  Servis karşılamamızın bir türlü ortalamasını tutturamıyoruz.  Bir maç ne kadar orantılı oynuyorsak, diğer maç aynı şekilde orantısız  ve kötü servisler alıyoruz.  Servis karşılamada çok kötüydük.  Japonya’nın bu kadrosunu yenmiş olmamıza aldanmayalım.  Oynayacağımız  diğer rakipler Japonya’dan daha güçlü ve tecrübeli oyunculara sahipler  ve daha yüksek.  Yüksek oldukları için de bu maçtaki bloklarımız diğer maçlar için ölçü değil ama maç maç düşünecek olursa sevindirici.  

Montreux Volley  Mastrers’ta  çok  iyi  maçlar çıkaran Hande’de  WGP  gözle görülür bir düşüş var.  Aynı şekilde de bir direnç var. Kenara gelip tekrar oyuna döndüğünde daha iyi oynuyor.  Biraz kenardan rakibi izlemesi ona iyi geliyor.  Hande’nin düştüğünü görünce oyun içinde  son ana kadar kalkmasını beklemektense, daha erken kenara alınırsa oyunu daha erken çözer.  Böylece daha az zaman ve sayı kaybetmiş  oluruz.  Polen WGP maçlarında takımın skor yükünü çeken oyuncu oldu. Eh artık Polen  ‘oldu’  da diyebiliriz buna.  Sadece skor  yükünü taşımıyor, Güldeniz’in oyunda olmadığı anlarda  Polen’in içinden  adeta kaptan Gözde Kırdar  çıkıyor ve kaptanlığı da taşıyor.  “İşte budur”  dediğim türden hırslı  kaptanlardan oluyor yani.  Ve Milli Takımın görünmeyen kahramanı  Fatma  Yıldırım.  Her maç biraz daha güven kazanıyor ve güven veriyor.  

Bu takımın ikinci bir çok iyi pasöre,  Kübra’nın yerine oynayacak bir orta oyuncuya,  Gizem Örge’nin vize sorunları nedeniyle tek libero oynamak zorunda kalan Merve’nin yanına da bir liberoya daha ihtiyacı  var.  Orta oyuncularda Aslı ve Özgenur  bu kadronun tamam olan ortaları ama onlara yardımcı  olacak oyuncu Kübra değil maalesef.   

Tüm eksik ve aksayan yanlarına, tüm eleştirilerime rağmen bu takıma güveniyorum. Yeter ki oyunu çözmede daha hızlı,  mücadele konusunda daha hırslı olsunlar. Çünkü kaybedecekleri  bir şey ama onlarla birlikte ülkemizin kazanacağı  çok şey var.

Dün  A Milli Erkek Voleybol  Takımımız  da FIVB 2016 Dünya Ligi ilk maçında Portekiz ile karşılaştı ve maçı  3-1 alarak onlar üç puanla başlamış oldular. Maçı izleyemediğim için yorum yapamayacağım. 

Dün voleybol dışında ama çok önemli bir galibiyet alan A Milli Bayan Basketbol Takımımız ikinci kez olimpiyatlara katılma hakkı elde ederek büyük bir başarıya imza attılar. Kendilerine Rio’da sonsuz başarılar…

Ve yine voleybol dışı olan A Milli Erkek Futbol Takımımız’ın Avrupa macerasındaki aldığı İspanya mağlubiyeti var. Tabii ki ülkemizin milli takımı yenildiği için üzgünüz ama ne basketbolda alınan olimpiyat bileti ne voleybol milli takımlarımızın galibiyeti basında yer almadı Ozan Tufan’ın saçı kadar. Maçı izleyenler görmüştür adı ‘Milli Takım’ olan ama sahada ‘milli’ olmaya yakışan tek mücadele yoktu. Yenilmek değil de işte bu acıtıyor insanın canını. Yıllardır dünya aleme gösterdiğimiz Çıplak İmparatoru bir biz göremiyoruz. 

Göremeyeceğiz de..

Futbol Milli Takımına bakınca ülkenin genel durumunu görüyorum aslında.

O genel durum ki;  son on yıldır “muhtaç olduğumuz kudretin damarlarımızdan çekildiği” durumdur. 

Size de öyle gelmiyor mu?