ZÜBEYİR YİĞİT

Bayramınız kutlu olsun çocuklar…

Şu anda saat 00.00 tarih 23. Nisan 2014…

Bu tarih; Aziz Ata’nın, ülke çocuklarına değer verdiğinin tarihidir. Yakarlına takılan değer nişanesidir. Gönlüne, ülkesi ve evreniyle barışık olarak yaşaması gerektiğinin nakşedildiği tarihtir. Avuçlarına konan bir bayramın tarihidir.

Durup düşünüyorum; Yarın bayramı olan bu çocuklar, ellerinde balon, üstlerinde süslü kıyafet, beyinlerinde rengarenk düşlerin yorgunluğu ile uyuması gerekirken; çocuklardan bir kısmı bu gün işten çıkıp  koltuğunun altındaki ekmeğin yorgunluğuyla çoktan uyumuşlardır.  Düşünüyorum da; yarın işe gidecek bu çocuklar, patronundan yiyeceği küfrün ve dayağın korkusuyla yataklarında çoktan dört büklüm olmuşlardır...

Beyinlerindeki rengarenk balonlar çoktan patlamış olan, çocukluğu çalınmış bu çocukların ellerinde ne yazık ki umutsuzluk var. Umutsuzluğa yenik çocukların bilinen sayısı küçümsenecek cinsten değildir inanın. Bir ülkenin kurtuluşunda görev alan asker sayısından çoktur.

Oysa bu tarihin anlamı nisanın sıcaklığı kadar anlamlı, baharın tatlılığı kadar gönülleri ısıtan, bir ülkenin çocukları için paha biçilemez kadar değerlidir. Medeniyetlerin beşiği Anadolu’da varım diyen bir ülkenin çocuğu için daha anlamlı ve değerlidir... 23 Nisan Türk Çocuğunun yeniden dirilişi değil, dünyaya taşıyacağı çağdaş düşüncenin de başlangıcıdır…

Babasından ekmek kaygısıyla korkan, patronundan iş kaygısıyla korkan çocukların aslında bir sessiz çığlığı vardır. O da Aziz Atatürk’ün “Bütün cihan bilmelidir ki artık bu devletin ve bu milletin başında hiçbir kuvvet yoktur, hiçbir makam yoktur. Yalnız bir kuvvet vardır. O da millî egemenliktir.” Ama biz büyükler duyamayız bu sessiz çığlığı. Yaptığımız hırsızlığı yedi kat yerin dibinde saklayıp bastırdığımız için bu ses ulaşmaz bize.

Şu anda saat 00.32 tarih 23. Nisan 2014…

23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı dünyada kutlanan ilk ve tek çocuk bayramıdır. Bayramı Türk çocuğuna veren insan bir deha, büyük bir lider mi, yoksa liderliği ısrarla silinmek istenen sıradan bir insan mı? Oysa egemenliğin insanın iradesine bırakıldığı ve özgürce yaşama isteğinin beyinlerde nakış, nakış işlendiği, başak, başak işlendiği; huzur, barış ve sevginin avuçlara konduğu bu çocuklar yorgunluktan değil sevinçten yorgun düşüp uykuya döşleşmelidirler…

Yüreklerinde gelecek inancını şimdiden yitirmiş çocuklar, dünden, önceki günden, önceki yıldan yorgun bir şekilde uykudadırlar şimdi. Şiddete uğramışlığın, istismar edilmişliğin, yoksullaştırılmışlığın, çalınmışlığın, yoksunlaştırılmışlığın yorgunluğu ile yorgun bu çocukların yarın bayramı olmayacak. Yarım kalan hayatlarıyla yine ellerini kaptıracaklar makineye, yine yüreklerinde bir dişli kırılacak, yine parmakları ezilecek bir şekilde. Yarının acısına katlanabilmek için çoktan uyumuşlardır şimdi yavrucaklar…

Eğitimin verdiği kültürel yetkilerden mahrum çocuklar olarak; tartışamayacaklar mesela varlıklarının sırlarını, yeterli olamayacaklar ülke sorunlarına…

Heybelerinde bir dilim ekmek, haşlanmış buz gibi bir yumurta; ya da en ucuzundan, bir liralık sakat döneri ve kendileri büyüklünde en bayatından bir ekmek ve ceplerindeki nüfus cüzdanlarının görünmeyen soyadı umutsuzluk, tuzlanmış nefret, keskinleştirilmiş sevgi ve belki de açlıkla girecekler bayrama…

Ama ülke türkülerinden derlenmiş ıslıkları eksik olmayacak dudaklarında. Umutları yok edilse de çocuk dudaklarında hala söylenmemiş şarkılar saklı kalacak yaşama dair.

Andımızı herkesin unuttuğu gibi onlar da unutmuş olacak. Ama onlar Türküm diyecekler en heyecanlı çığlıklarıyla, vazgeçmeyecek doğruluktan, çocukluklarını çalan büyüklerini yine sayacak, çocuklukları çalınacak çocukları yine sevecekler. Çalışkanım diyecek ürettikleri işleri göstererek. Biz büyükler de onlara tepeden bakarak “bayramınız Kutlu Olsun Çocuklar” siyeceğiz.

Şu anda saat 01.02 tarih 23. Nisan 2014...

Sizler şimdi uyuyun çocuklar, giderin yorgunluklarınız. Biz büyükler yarın size “Bayramınız kutlu olsun çocuklar…” demek için uykudayız.

Bayramınız kutlu olsun çocuklar…”

Zübeyir YİĞİT

23.04.2014 / Aktarım anında Bu Yazı 1241 kez okundu