Fatma Madi Babuşçu

Ülkemizde voleybola -kulüpler düzeyinde- yapılan yatırımlar malum. Özellikle bayanlarda Eczacıbaşı, Fenerbahçe ve Vakıfbank’ın CEV Şampiyonlar Ligi son altı takımdan üçü olması, yine Eczacıbaşı ve Vakıfbank’ın FIVB Kulüpler Dünya Şampiyonası'na davet edilmeleri kulüpler bazında Avrupa’da ve Dünya’da çıtamızın ne kadar yukarılarda olduğunun bir göstergesi.

CEV her ne kadar aynı ülkeden üç takımın final-four’a gidebileceğini söylese de iş ciddiye binince hemen çark etti. Bunun da anlatımlı örneğini Fenerbahçe’yi eleyen Eczacıbaşı VitrA ve Volero Zürih’i eleyen Vakıfbank’ı yarı finalde eşleştirme becerisiyle gösterdi. Kendilerini bu yan’sız tutumlarından dolayı ayrıca tebrik ediyorum.

Şimdi bu iki takımımız yarı finalde eşleşince bazılarımız tıpkı Fenerbahçe – Eczacıbaşı Vitra eşleşmesinde olduğu gibi; “Kim kazanırsa kazansın Türkiye kazanmış olacak” dese de bana göre tersi oluyor, kim kaybederse Türkiye kaybetmiş olacak. Eğer ki CEV sözünde dursa ve allem edip kallem edip bu iki takımımızı yarı finalde eşleştirmeseydi, o zaman kim kazanırsa Türkiye kazanmış olacaktı.

Benim bunları yazmam CEV’in çokta umrunda sanki! Yönetiminde olan Özkan Mutlugil’i umursamayan CEV, beni neden umursasın ki?

Serzenişlerimi, göndermelerimi de yazdıktan sonra gelelim CEV Şampiyonlar Ligi’nde bana göre haftanın maçına. Her şeyiyle unutulmazlar arasında yerini ilk sıralarda alan bu maçın en üzücü tarafı Eczacıbaşı’lı Thaisa’nın üçüncü setin ortalarına doğru sakatlanmasıydı. Kendisine ve Eczacıbaşı Spor Kulübü’ne bir kez daha geçmiş olsun.

İlk maçı Fenerbahçe’nin 3-2 alması ve daha önce de Kupa Voley ve ligin ikinci yarısında Eczacıbaşı VitrA’yı yenmiş olması bu maç için favori olmasında bir iki adım önde olmasını sağlasa da bana göre öyle değildi. Burada Eczacıbaşı Voleybol Fan’da bana maç sonucu hakkında fikrimi soran Muhtar Torunu beyefendiden de özür dilemiş olayım. Kendisine maçın altın sete gitmeyeceğini ama kimin alacağı konusunda tahminim olmadığını söylemiştim ama tahminimin olmadığı kısmı sadece totem gibi bir şeydi.

“Eczacıbaşı neden 3 – 1 yenecekti ?” Hani onu açıkçası ben de bilemiyordum ama Kim ağırlıklı oynayan Fenerbahçe’de önce Kim’i bir şekilde durdurmak, yavaşlatmak maçın seyrini Eczacıbaşı lehine çevirecekti. İkinci nedenim de orta oyuncuların maça yapacakları etkiydi ki; sakatlanana kadar Thaisa ve onun yerine giren Büşra üstlerine düşen görevleri yerine getirirken, Adams’ın 26 sayıyla oynaması orta oyuncuların oyuna ne kadar etki ettiğinin ispatı oldu. İlk maç sakatlıktan tam çıkamamış Thaisa ile, ikinci maçtaki Thaisa arasında farkın olabileceğini de buna ekleyebiliriz. Kim – Natalia - Balkestein’in karşısında Larson - Kosheleva - Boskovic, Eda – Diclenur’un karşısında Thaisa – Adams , Ezgi - Toonkom ‘un karşısında Ognjenovic , Melis ve Merve’nin karşısındaysa Gülden.

Fenerbahçe’nin avantajı oturmuş bir kadrosunun olmasıydı. Eczacıbaşı içinse durum çok farklıydı. Ligi ve Avrupa’yı neredeyse farklı kadrolarla oynamış olması, ligin play-off etabına kadar Gülden ve Larson dışında garanti oyuncusu olmayan, yedekten giren oyuncunun ‘Hande’ dışında çok da katkı veremediği bir takımken, play-off’un ikinci maçında özellikle Gözde’nin sonradan oyuna girince; “İşte ben böyle oynamak için oyuna girdim” dercesine oynaması, Eczacıbaşı için ligin başında konulan hedefe geç de olsa yaklaştığının sinyallerini veriyordu. CEV Şampiyonlar ligi rövanş maçındaysa o görmeye alıştığımız Kosheleva - Simge değişikliği bir kez yapıldı. Bunun sebebi de Hande’nin çok iyi oynamasıydı. Böylece Simge arkadayken geri hücum yapamayan Eczacıbaşı, Hande ile bunu da yapınca hanesine bir puan daha yazdırmış oldu. Thaisa’dan sonra takımın demoralize olması beklenirken, arkadaşlarının onun için mücadeleye devam etmeleri ve Büşra’nın da aksamaması Eczacıbaşı’nın geç de olsa takım olabilme yolunda önemli mesafeler kat ettiğinin .işaretiydi

Saha içinde olanlardan biraz daha fazla saha kenarında olanlara da bakan birisi olarak; sezon başından beri sürekli eleştirdiğim, bir türlü kaptan olamıyor dediğim Neslihan'ın, molalarda kenarda durup sakız çiğnemek ve ‘haydi kızlar’ demek yerine, Kosheleva ve diğer oyuncularla konuşması, onları motive etmesi, Nilay’ın neredeyse yardımcı bir antrenör kadar arkadaşlarına neler yapabileceklerini anlatması ve sahadakilerin de Neslihan ve Nilay’ı büyük dikkatle dinlemeleri , Eczacıbaşı için takım olabilmenin en büyük göstergesiydi bana göre. Bunu devam ettirebilirlerse rakiplerine karşı kağıt üstündeki artıya, sahada da sahip olurlar.

Fenerbahçe ise ilk maç elde ettiği avantajla çıktığı maçta bu avantajını biraz da hocasının oyuna müdahaleleri sonucu kaybetmesi, onlar için ayrıca kötü olmuştur. İkinci setin dışında Eczacıbaşı ile başa baş mücadele eden hatta ilk seti de alıp tura biraz daha yakın olan taraf konumuna geçen Fenerbahçe’nin karşısında, oyun olarak bir ay önceki Eczacıbaşı’nın olmaması ve biraz da Abbondanza’nın oyuna yaptığı müdahaleler Eczacıbaşı’nı final-four’a taşırken, öte yandan Fenerbahçe’nin bir kez daha kapıdan dönmesine sebep oldu.

Gelelim ligimizin yarı final ilk maçına;

Yarın Eczacıbaşı sahada üç yabancıyla olacağı için Fenerbahçe yine daha avantajlı görünüyor. Burada Eczacıbaşı’nın hangi yabancısını kadroda yazmayacağı çok önemli. Birde Fenerbahçe hocasının oyuna yapacağı yine kimsenin anlayamayacağı müdahaleler.

Maç ve turla ilgili tahminimse ilk maçı alan turu geçecek.