Hayaller Rio, Hayatlar Fero…

Fatma Madi yazıyor...

Filenin Sultanları’nın olimpiyat elemelerinde Rio’ya bilet alamamasının üstünden günler geçti. Ve ben bu konuda biraz bekleyip sakin kafayla yazmayı düşündüm. Ama neresinden baksam sakinliğin yerini kızgınlık alıyor.

Perşembe’nin gelişi Çarşamba’dan belli olur hikayesiydi aslında, milli takımın olimpiyat hayallerinin çöp edilişi.
Gençtir, tecrübesizdir ama bizdendir diye her hatasına göz yumulan, yanlışları görmezden gelinen ve belki de en çok onun antrenörlük kariyerinin yaralanacağı hiç düşünülmeyen Ferhat Akbaş’la yolun sonuna geldik. Öyle bir son ki kimilerine göre bayan voleybolu on yıl, bana göreyse yirmi yıl kaybetmiştir. Öncelikle 80-90 jenerasyonun sonu oldu. İşin ilginç yanı 90 – 95 doğumlu oyuncular da bundan etkilendi. Yani 15 yıl burdan gitti. Gidemeyeceğimiz GP bir yıl ve 2020 olimpiyatlarına da dört yıl, eder toplamda yirmi yıl.

Hepimiz çok üzgünüz. Oyuncular kadar olamayız ama yine de üzgünüz. Lakin bir de dolu tarafından bakalım. Olimpiyatlara gitseydik ki bu hocayla devam edilecekti. Oyuncular hiçe sayılıp, hocaya övgüler methiyeler.. Takım elbisesiyle ne kadar şık olduğu, eline tabletin ayrı bi güzel yakıştığı, çok şükür molalarda Türkçe konuşan bir antrenörümüz oldu diye göklere çıkartıldığı, falandı filandı bir sürü kuru gürültüden kurtulmuş olduk.

Ferhat Akbaş’la başından beri (şahsına değil ama) kariyeri, bilgi ve tecrübe yetersizliğiyle bizim milli takım gibi çok üst düzey bir takıma çok yetersiz olduğu kanaatini taşıyanlardan biriydim. Her maç yanılmak için dua ettim ama bu konuda hiç hayal kırıklığına uğratmadı beni sağolsun. Peki hata kimde? Onda mı? Onu böyle bir göreve getirende mi? Ya onu göreve getireni göreve getirenler?
Voleybolun bugününden ne kadar memnunlar?

Sayın Mutlugil’e Ankara’dan Rio’ya giderken bineceği uçağı pilot yerine, sayısız kez uçakla seyahat etmiş, tee Çin’lere kadar gitmiş, uçağın her yerini gezmiş görmüş bir hostesin kullanacağı söylense o uçağa binmeye cesaret eder miydi?
Kimse pilotluk tecrübesi olmayan birinin kullandığı uçağa binmez. Ama biz böyle birine bir jet emanet ettik, içinde voleybolumuzun en değerli jenerasyonlarıyla hem de. O da kamikaze yaptı. Ne yapacaktı yani? Her işi ehline emanet etmezsek, elimizde akıllı tablet, sağa sola gider geliriz. Bence o tablet zaten akıllı falan da değil. Rakibi analiz edemeyen, önlem alamayan, ona göre savunma ve hücum belirlemeyen, her karara zırt pırt itiraz eden, teknik ve taktik bilgisi olmayan tablete, ben akıllı tablet demem. Kimse de demez.
Görünen o ki çocuklarımıza ve gençlerimize onları başarıya tabletin değil, kendi zekalarının götüreceğini öğretmemiz gerekiyor.
Ve temennim odur ki doğru hedeflerle, birinci pilotların idaresinde hayaller ve hayatların aynı yere uçtuğu, bir dönemin başlangıcı olsun tüm bu yaşananlar.